Şevket Dağ

Şevket Dağ (d. 1876; İstanbul - ö. 23 Mayıs 1944; İstanbul), Türk ressam ve siyasetçi.

İlköğrenimini Hacı Ferhat Okulu’nda, orta öğrenimini ise Dar-ül Muallimin’de tamamladı. Sanayi-i Nefise Mektebi Alisi’nden 1897 yılında mezun oldu.

Bir süre Evkaf’ta memur olduktan sonra, 1902 yılında başlayan ve yirmi üç yıl süren resim öğretmenliğine Mahmudiye Rüştiyesi’nde başladı. Sırasıyla Galata, Nişantaşı, Aksaray, Feriköy, Koca Reşit Paşa ve Kadıköy Numune Okulları ile Vefa, Nişantaşı ve Galatasaray Lisesi’nde çalıştı.

1909 yılında Mehmet Ruhi Arel’in Şehzadebaşı’ndaki evini mekân olarak seçerek toplanan dönemin sanatçılarıyla kurulan Osmanlı Ressamlar Cemiyeti’nin kurucuları arasında yer aldı.

1919 yılında arkadaşları İbrahim Çallı ve Hikmet Onat’la birlikte Türk Ressamlar Cemiyeti’ni kurdu.

Şevket Dağ, ‘Enteriyör’ resim türünü kapsamlı olarak işleyen ilk sanatçıdır. 1916 yılından itibaren her yıl düzenlenen ‘Galatasaray Sergileri’ ile 1939 yılında gerçekleşen ilk ‘Devlet Resim Heykel Sergisi’ne katılan ve ‘Enteriyör’ (iç mekân) resim türü ile uğraş içinde olan Şevket Dağ Cumhuriyet sonrasında yaşanan ‘Modernleşme’ hareketine tepki duysa da, 1920’lerden sonra ‘izlenimci’ (Empresyonist) bir palete doğru değişim göstererek, 14 Kuşağı (Çallı Kuşağı)’nın sanatçıları arasında yer aldı.

Zaman zaman eleştirilere de maruz kalan sanatçının resimlerine en keskin eleştiriyi, dönemin genç kuşak ressamlarından cumhuriyet sonrası ‘Modern Resim’ anlayışını savunan Eşref Üren’den aldı: ‘Şevket Dağ Türkiye’de öteden beri ev içi ressamı olarak tanınır. Fakat Fransız’ların bu alanda eserler vermiş Bonnard, Edouard Vuillard (1868-1940)’ından ne kadar uzak. Enteriyör’ler havasız ve içindeki figürler eğreti.’[2] Bu eleştiri ile ilgili, Darülmuallimin’de Şevket Dağ’ın öğrenciliğini yapan Malik Aksel ‘Sanat Hayatı’ adlı kitabında onun ağzından ‘Kuşak çatışmasının yansımasıdır’ der.

5.dönem Konya ve 6. ve 7. dönem Siirt milletvekilliği de yapan sanatçı, 23 Mayıs 1944 yılında İstanbul’da öldü.